συνδεσμόφυτο

το, Ν

ιατρ. ενδοσυνδεσμική οστεοποίηση η οποία σε ορισμένες νόσους, όπως η αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα, παίρνει συστηματικό χαρακτήρα, προσβάλλοντας τους συνδέσμους τών σπονδύλων και προκαλώντας ακαμψία τής σπονδυλικής στήλης.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. syndesmophyte < σύνδεσμος + φυτόν].